Sense and Sensibility (1995)

Πρόκειται για μια όμορφη διασκευή ενός κλασικού μυθιστορήματος της Τζέιν Όστιν, η δομή του οποίου ταίριαζε καλύτερα σε τηλεοπτική μίνι σειρά, η Έμα Τόμσον, που έκανε τη σεναριακή διασκευή, φρόντισε να διατηρήσει το γλωσσικό ύφος της συγγραφέως (κάτι που εκτιμά ο αγγλόφωνος θεατής) και να περάσει ένα μέρος από το μισοειρωνικό ύφος της για τα κοινωνικά ήθη εκείνης της εποχής. Ωστόσο, επειδή δεν πρόκειται για κανένα πραγματικά μεγάλο μυθιστόρημα, οι δραματικές και συναισθηματικές επιπλοκές του μόλις και μας αγγίζουν. Η δουλειά που έχει κάνει ο Ανγκ Λι και το καλλιτεχνικό επιτελείο είναι άψογη αλλά και ολότελα συμβατική. Απουσιάζει, δηλαδή, από την ταινία εκείνο το μικρό ίχνος μοντερνισμού, που θα περιμέναμε από το δημιουργό του «Γαμήλιου πάρτυ», ώστε το «Λογική και ευαισθησία» να είναι κάτι παραπάνω από μια λογοτεχνική διασκευή ενός «Βίπερ» του περασμένου αιώνα.