Kaili Blues / Lu bian ye can (2016)

Στην ορεινή επαρχία της νότιας Κίνας, κοιτίδα ενός λαού και ενός πολιτισμού που χάνεται, ένας τοπικός γιατρός, πρώην μέλος συμμορίας, αναζητά τον ανιψιό του. Ο αδερφός του, κι εκείνος, μικροαπατεώνας, θέλει να απαλλαγεί απ’ τον γιο του καθώς θέλει να φύγει από την πόλη. Η αναζήτηση αυτή γίνεται αφορμή για να δημιουργηθεί ένα σύμπαν όπου η χωρο-χρονική τάξη διαρρηγνύεται, οι μνήμες συγχέονται με το παρόν και τα όνειρα εισβάλλουν στην πραγματικότητα. Με αναφορές στη διδασκαλία του Σιντάρτα όσο και του μεγάλου δασκάλου Αντρέι Ταρκόφσκι (πρωτότυπος τίτλος, παρουσία του νερού, παρεμβολή ποιημάτων) ο Μπι Γκαν συνθέτει μία ελεγεία εύθραυστη αλλά ταυτόχρονα σύνθετη όπως ο ιστός της αράχνης. Και με ένα αριστοτεχνικό μονοπλάνο διάρκειας σαράντα λεπτών αποδεικνύει, στο κινηματογραφικό του αυτό ντεμπούτο, ότι προσέρχεται στην τέχνη του πάνοπλος και βέβαιος.