Poulet aux prunes (2011)

Ο μεσήλικας διάσημος βιολιστής Νασέρ Αλί Καν, τριγυρίζει στα μαγαζιά που πωλούν μουσικά όργανα ψάχνοντας να αντικαταστήσει το πολύτιμο του Stradivarius που έσπασε. Οταν συνειδητοποιεί ότι αυτό είναι αδύνατον, παίρνει την απόφαση να πεθάνει, ξαπλώνει στο κρεβάτι του και απαρνιέται τη ζωή του. Εκεί τον επισκέπτονται αναμνήσεις από το παρελθόν, κι εμείς μαθαίνουμε σταδιακά τι συμβόλιζε αυτό το βιολί και αν η αγάπη αντικαθίσταται τελικά ποτέ... Η Μαρζάν Σατραπί και ο Βανσάν Παρονό μας επιστρέφουν στην Τεχεράνη της δεκαετίας του 50, δύο δεκαετίες πριν την ισλαμική εξέγερση, και συνθέτουν μία πλούσια, χορταστική, μυρωδάτη, εξωτική αλληγορία.

Σε πρώτο επίπεδο, πρόκειται για μία ερωτική ιστορία που σου ραγίζει την καρδιά. Ο Νασέρ ερωτεύεται την Ιράν αλλά τη χάνει - και συμβιβάζεται σ' έναν μέτριο γάμο και στην γεμάτη πόνο μουσική του. Σ' ένα δεύτερο διάβασμα, η Σατραπί (όπως και το «Persepolis» έτσι και το «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα» βασίζεται σε δικό της graphic novel) μας κλείνει το μάτι: η πρόωρα γερασμένη κοπέλα με τα θλιμμένα μάτια που συμβολίζει τον μεγάλο, χαμένο έρωτα ονομάζεται «Ιράν». Χρειάζεται στ' αλήθεια να πει κάτι παραπάνω για τη χώρα που άφησε πίσω;

11 υποψηφιότητες βραβείων από την συμμετοχή της σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ και μεγάλες διακρίσεις για το "Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα", μια εξαιρετική ταινία που ακροβατεί μεταξύ δράματος και κωμωδίας. Στην Τεχεράνη του 1958, ο Νασσέρ Αλί Καν, ο πιο δημοφιλής βιολιστής χάνει την όρεξη του για ζωή, όταν σπάει το αγαπημένο του βιολί. Ανίκανος να βρει κάποιο να το αντικαταστήσει βρίσκει ανώφελη τη ζωή. Ξαπλώνει στο κρεβάτι του και βυθίζεται όλο και περισσότερο στις αναμνήσεις από το παρελθόν και στο μέλλον των παιδιών του. Η ταινία χωρίζεται σε μια εισαγωγή και 8 μέρες/κεφάλαια, που σε καθένα από αυτά τα διαφορά κομμάτια της ιστορίας ενώνονται, κατανοούμε το οδυνηρό μυστικό του ήρωα, την αγάπη που έχασε, και το βάθος της απόφασης του να πεθάνει.