Little Miss Sunshine (2006)

Ο ορισμός της δυσλειτουργικής οικογένειας: Ο Φρανκ, ο πατέρας της οικογένειας, έχει εφεύρει τους 9 κανόνες που οδηγούν στην επιτυχία. Ο θείος Ρίτσαρντ, προέρχεται από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας λόγω της απόρριψης από ένα μαθητή του. Ο παππούς, χρήστης κοκαΐνης και μεγάλος εραστής, συμβουλεύει τον εγγονό του να πάει με όσο περισσότερες γυναίκες μπορεί στη ζωή του, ενώ ο γιος της οικογένειας, Ντουέιν, έχει ορκιστεί να μη μιλήσει μέχρι να πείσει τους γονείς του να τον γράψουν στην σχολή πιλότων. Μέχρι τότε, έχει αποφασίσει να επικοινωνεί με σημειώματα. Η μητέρα, πιο κοντά στη λογική από όλους, αποτελεί τον σταθεροποιητικό παράγοντα της οικογένειας κι ας βρίσκεται σε πλήρη διάσταση απόψεων με τον Φρανκ. Όλοι μαζί θα μπουν σε ένα παλιό Volkswagen και θα οδηγήσουν την 8χρονη Όλιβ στην Καλιφόρνια, στα τελικά του παιδικού διαγωνισμού Little Miss Sunshine.

Έχουμε ακούσει για πολλές τρελές οικογένειες, τούτη εδώ όμως ξεπερνά ακόμα και αυτούς τους Τενενμπάουμ. Στην πιο feel-good ανεξάρτητη αμερικάνικη κωμωδία της χρονιάς, οι Χούβερ αποδεικνύουν ότι καμιά φορά παίζοντας χωρίς κανόνες είναι καλύτερα και μας προσκαλούν σε ένα road trip που θα μας μείνει αξέχαστο…

Αυτό που εκπλήσσει είναι η απλότητα με την οποία οι σκηνοθέτες Jonathan Dayton και Valerie Faris (ένα δίδυμο με καριέρα στο MTV και τα βίντεοκλιπ) παρουσιάζουν την ιστορία, καταφέρνοντας ωστόσο να κάνουν πολύ εύστοχα σχόλια για την οικογένεια, τις διαπροσωπικές σχέσεις, την έννοια της επιτυχίας και φυσικά τα καλλιστεία, ειδικά για μικρά παιδιά. Χωρίς να κουράζουν, χωρίς μιζέρια και διδακτισμούς, κάθε σκηνή της ταινίας είναι απόλαυση για το θεατή και -σ’ ένα βαθμό- γροθιά στο συντηρητισμό της αμερικάνικης κοινωνίας.

Η 10χρονη Abigail Breslin δεν είναι άγνωστη, έχει παίξει ήδη σε αρκετές ταινίες, ανάμεσά τους ο Οιωνός και το Keane. Μαζί με τον επίσης έμπειρο κινηματογραφικά 22χρονο Paul Dano, κλέβουν την παράσταση σε μια ταινία που ωστόσο δεν στηρίζεται σε πρωταγωνιστές. Όλοι οι χαρακτήρες είναι ανθρώπινοι και (γενικά) χαμηλών τόνων. Αν και κάπως εκκεντρικά, τα μέλη της οικογένειας Χούβερ δεν μοιάζουν εξωπραγματικά και ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί μαζί τους, χάρη στις πολύ καλές ερμηνείες όλου του καστ και την αξιοσημείωτη ευχέρεια του σεναρίου και των σκηνοθετών στην παρουσίασή τους.