Βαβυλωνία (1982)

Μετά την επανάσταση του 1821, στην Ελλάδα συναντάμε διαφορετικές ντοπιολαλιές. Μια λέξη που λέει ένας Κρητικός σημαίνει άλλα πράγματα για ένα Χιώτη. Σε μια λοκάντα τρώνε και πίνουν άντρες από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Τι αίμα όλων βράζει και η παρεξήγηση δεν θα αργήσει. Άλλα λέει ο Κρητικός, άλλα καταλαβαίνει ο Αρβανίτης. Γρήγορα θα πιαστούν στα χέρια και ο καθένας θα λέει τα δικά του. Το μπέρδεμα επιτείνεται από την παρουσία ενός σοφολογιότατου, που επιμένει να μιλάει σε μια ακατάληπτη για τους υπόλοιπους αρχαΐζουσα γλώσσα. Τη λύση καλείται να δώσει ο αστυνόμος, επτανησιακής καταγωγής, που προφανώς άλλα του λένε, άλλα καταλαβαίνει.