Η ταινία τονίζει την απόλυτα μποέμ ζωή και φέρνει στο νου καταστάσεις από τη ζωή των μπίτνικ και το "Στο Δρόμο" του Κέρουακ ή τα χίπικα κοινόβια. Ταυτόχρονα είναι και ένας ύμνος στην παραποτάμια πόλη της Βραζιλίας Ρεσίφι. Κεντρική φιγούρα είναι ο αναρχικός ποιητής Ζίζο. Ζει απόλυτα "χύμα", κάνει έρωτα όσο μπορεί και προπαγανδίζει τον ελεύθερο...