Όταν το παιδί ήταν παιδί, Περπατούσε με τα χέρια ανοικτά. Ήθελε το ρυάκι να ‘ναι ποτάμι, το ποτάμι, χείμαρρος κι η λιμνούλα θάλασσα… Κάτω από τον Χειμωνιάτικο ουρανό του μεταπολεμικού Βερολίνου, ευγενικοί άγγελοι περιπλανιούνται στους δρόμους αόρατοι, παρατηρώντας τους ανθρώπους… αφουγκράζονται τις σκέψεις τους και τα όνειρα τους… προσπαθούν να...
19 389 Προβ.