Η Πριγκίπισσα και ο Πολεμιστής / Der Krieger und die Kaiserin (2000)

Ο Bode χανει τη δουλεια του σε ενα γραφειο κηδειων λιγες μονο ωρες μετα την προσληψη του. Αν και δειχνει σκληρος στην οψη, ειναι πολυ ευαισθητος και αδυνατει να συγκρατησει τα δακρυα του στην κηδεια μιας αγνωστης σε αυτον «πελατισσας» του γραφειου. Ζει μαζι με το μεγαλυτερο αδερφο του Walter, που ειναι τραπεζικος υπαλληλος, σε μια πολη της Γερμανιας. Οι δυο τους σχεδιαζουν να μεταναστευσουν στην Αυστραλια.
Στην ιδια πολη ζει και η Sissi. Ειναι νοσοκομα σε μια ψυχιατρικη κλινικη και απολυτα αφοσιωμενη στη δουλεια της. Μονο της μελημα ειναι να ικανοποιει τις αναγκες των τροφιμων και μενει σε ενα διαμερισμα μεσα στο ιδρυμα. Δεν εχει σχεδον καμια επαφη με τον εξω κοσμο εκτος απο μια παλια της φιλη που της γραφει απο τη Γαλλια.
Κανονικα ο Bode και η Sissi δεν θα συναντουσαν ποτε ο ενας τον αλλο. Εξαλλου δεν εχουν τιποτα κοινο εκ πρωτης οψεως. Όμως η Sissi θα πεσει θυμα ενος τροχαιου που προκαλεσε αθελα του o Bode και εκεινος θα της σωσει τη ζωη. Όταν βγαινει απο το νοσοκομειο αισθανεται οτι πρεπει οπωσδηποτε να γνωρισει το σωτηρα της και ψαχνει επιμονα να τον βρει.
Μεχρι εδω εχουμε προφανως να κανουμε με ενα κοινοτοπο love story, ομως ο Tom Tykwer δεν κανει συνηθισμενες ταινιες. Μετα την επιτυχια “Lola rennt” ο γερμανος σκηνοθετης και σεναριογραφος αποφασιζει να κατεβασει ταχυτητα. Η εξελιξη ειναι αργη αλλα αυτο επιδρα θετικα καθως αναδεικνυεται το μεγαλο προσον της ταινιας: οι δυο κεντρικοι χαρακτηρες εχουν βαθος και ενσαρκωνονται παρα πολυ καλα απο τον Benno Fuermann και τη Franka Potente. Η μοιρα, το αγαπημενο θεμα του Tykwer, ειναι κυριαρχο. Ο Bode και η Sissi ηταν για χρονια παραδομενοι σε αυτην και τωρα προσπαθουν για πρωτη φορα να παρουν τη ζωη τους στα χερια τους. Δεν προκειται για δυο συνηθισμενους, καθημερινους ανθρωπους αλλα για δυο τραγικες μορφες που συνειδητοποιουν ξαφνικα την αδυναμια τους να ελεγξουν τις τυχες τους και προσπαθουν να αντιδρασουν απεγνωσμενα. Παρολα αυτα η δραματικη ιστορια δινεται με τοσο ευαισθητο τροπο ωστε κυριαρχει ο ρομαντισμος που μαλιστα μπλεκεται θαυμασια και με στοιχεια αστυνομικου θριλερ, δημιουργωντας ενταση και σασπενς. Η πολυ καλη σκηνοθεσια συνδυαζεται με εξισου καλη φωτογραφια και ενα ταιριαστο soundtrack. Όμορφες εικονες, ζεστα χρωματα και ωραιες μελωδιες δινουν την αισθηση ενος συγχρονου παραμυθιου.
Εκτος απο τους δυο πρωταγωνιστες, αξιοπροσεκτη ειναι και η ερμηνεια του Lans Rudolph στο ρολο του ψυχασθενη Steini, ενω ο Joachim Kroel στο ρολο του Walter αποδειχθηκε μια σωστη επιλογη.
Η αρχικη κοπια ειχε διαρκεια πανω απο τρεις ωρες αλλα τα 129 λεπτα της εκδοσης που βγηκε στις αιθουσες ειναι ακριβως οσα επρεπε για να μην κουραζουν το θεατη. Εν κατακλειδι, προκειται για μια πολυ καλη και πρωτοτυπη ταινια που δικαιωνει για αλλη μια φορα τον Tom Tykwer και φερει το προσωπικο του στιγμα. Χρειαζεται ομως και την καταλληλη (ρομαντικη;) διαθεση προκειμενου να εκτιμηθει οπως της αξιζει.