Τα 400 χτυπήματα - Les quatre cents coups (1959)

Ο 12χρονος Αντουάν Ντουανέλ νιώθει να ασφυκτιά ανάμεσα στην αυταρχικότητα του σχολείου και την αδιαφορία των γονέων του. Κάνει κοπάνες για να πάει σινεμά ή να κάνει βόλτα στη θάλασσα, όμως η κλοπή μιας γραφομηχανής θα τον οδηγήσει στο αναμορφωτήριο.

Μόνο 27-year-old Φρανσουά αμέσως έγινε διάσημη σε παγκόσμιο κινηματογράφο, κάνοντας την πρώτη την ταινία "Τετρακόσια χτυπήματα", αν και αυτή η κοινή ρωσική έκδοση του όνομα είναι σαφώς — στην πραγματικότητα, αναφέρεται η γαλλική έκφραση, που σημαίνει περίπου: "πρόβλημα" ή "Κύκλο μόνοι μάστιγα". Και πραγματικά — για Τον νεαρό (τον ρόλο έπαιξε 14-year-old royal παιδί Ζαν-Πιερ Λεό), που ζει μόνο με τη μητέρα του και δεν κρατιέται από τη συνήθη εφηβικά στο σχολείο, στο δρόμο και παντού, όπου θα πρέπει (με την ευκαιρία, προηγούμενη ονομαζόταν , συνεχώς ταλαιπωρούν κάθε είδους δυστυχία. Μπορεί να φαίνονται μικρές και ασήμαντες μόνο τα ενήλικα άτομα, και εισερχόμενος σε ένα μεγάλο ζωή μέχρι το μικρό άνθρωπος αντιλαμβάνεται όλα όσα συμβαίνουν και , σχεδόν σαν ένα πραγματικό "συνωμοσία του κόσμου" ενάντια προσωπικά τον εαυτό του. Και αφού στο κολέγιο για εφήβους, Αντουάν πιστεύει ότι είναι απειλές για την ατομική ελευθερία — γι ' αυτό τρέχει από εκεί, άγνωστο για πού, προς αυτό το μέλλον, που μοιάζει περισσότερο με όνειρο.

Το φινάλε της ταινίας, στην πραγματικότητα, είναι ανοιχτό στο άπειρο — φαίνεται, ότι ο χαρακτήρας σας θα τρέξει και να τρέξει, δεν μεταφράζοντας την αναπνοή (παρεμπιπτόντως, στο ίδιο 1959, έλαβε βραβείο σκηνοθεσίας στις κάννες για τη φεστιβάλ, Φρανσουά στη συνέχεια συμμετείχε στη δημιουργία της δέσμης ενεργειών άλλη σχεδίων του γαλλικού "νέου κύματος" — "χωρίς ανάσα" του Ζαν-Λικ Γκοντάρ). Αλλά όταν ο Αντουάν τρέχει, τέλος, στην θάλασσα, στην υγρή άμμο παραμένουν τα ίχνη του. Το αγόρι πλησιάζει , με τη σειρά του, κύματα, μετά γυρίζει το πρόσωπό του προς την κάμερα — και είναι ήδη σε στοπ-καρέ καταγράφει ερωτηματικό (ερωτών!) το βλέμμα του Αντουάν . Την έξοδο προς τη θάλασσα — όπως η ελαφριά ελπίδα του συγγραφέα σε ό, τι τον λυρικό alter ego στο μέλλον όλα θα πάνε καλά. Και ο ίδιος δεν αρνήθηκε να παρατείνει την βιογραφία του το δικό σας χαρακτήρα, ωστόσο τα επόμενα τέσσερα κεφάλαια από τη ζωή του Αντουάν , το οποίο πρόσφατα πραγματοποίησε στην οθόνη σταδιακά Ζαν-Πιερ Λεό, ολοφάνερα χάσει την ταινία "Τετρακόσια χτυπήματα" — κυρίως άσβεστη και ακόμη και ανελέητη ειλικρίνεια των συναισθημάτων.

Ταινία-σταθμός της Νουβέλ Βαγκ, που έκανε αστέρες τον Τρυφό, αλλά και τον τότε έφηβο Ζαν-Πιερ Λεό. Μια ταινία που, τόσα χρόνια μετά το γύρισμά της, δεν έχασε τη δύναμη, τη φρεσκάδα και την ομορφιά της.

Η ιστορία αυτή του 12χρονου Αντουάν Ντανιέλ (πρώτη μιας σειράς ταινιών που, στα επόμενα χρόνια, θα γυρίσει ο Τρυφό γύρω από τη ζωή του κινηματογραφικού του ήρωα με πρωταγωνιστή πάντα τον Ζαν-Πιερ Λεό) που μεγαλώνει στο Παρίσι, οδηγούμενος, εξαιτίας του ατίθασου χαρακτήρα του και μιας όχι ιδιαίτερα ευχάριστης οικογενειακής ζωής, προς μια εγκληματική ζωή, είναι μέχρι σ' ένα μεγάλο βαθμό βασισμένη στην προσωπική ζωή του ίδιου του Τρυφό - σύμφωνα με τον ίδιο, ο κινηματογράφος τον έσωσε από μια εγκληματική ζωή, όταν ο κριτικός κινηματογράφου των περιβόητων «Καγιέ ντι σινεμά», Αντρέ Μπαζέν, τον ενθάρρυνε να γίνει κριτικός και να γυρίσει την πρώτη του ταινία, σε νεαρή ακόμη ηλικία.

Όλοι στην ταινία θεωρούν τον Αντουάν άχρηστο και ανεπρόκοπο: από τη μητέρα και τον πατριό του, που βλέπουν μόνο τους βαθμούς του στους σχολικούς ελέγχους, μέχρι το δάσκαλό του. Μέχρι που, τιμωρημένος από το δάσκαλο, κάνει σκασιαρχείο, ενώ αργότερα, για να καλύψει την απουσία του λέει ότι η μητέρα του πέθανε. Ώσπου εκείνη εμφανίζεται στο σχολείο για να τον διαψεύσει μπροστά σ' όλους. Κι όμως, πίσω από τον ατίθασο φαινομενικά μικρό ταραξία κρύβεται ένα αγόρι με ευαισθησία. Σε μια από τις πιο ωραίες σκηνές της ταινίας, παρασυρμένο από την αγάπη του για τα έργα του Μπαλζάκ, τον βλέπουμε ν' ανάβει κερί στο συγγραφέα, σ' ένα χάρτινο «εικονοστάσιο» στο δωμάτιό του, το οποίο όμως πιάνει φωτιά. Ενώ, αργότερα, η έκθεσή του για το θάνατο του παππού του, σ' ένα είδος φόρου τιμής στον Μπαλζάκ, παρεξηγείται από το δάσκαλο για λογοκλοπή και γίνεται στόχος κοροϊδίας.

Υποψήφια για Oscar. Κέρδισε 6 άλλα βραβεία και είχε άλλες 6 υποψηφιότητες.