Memory (2023)

Η Σίλβια που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της και εργάζεται σε ένα κέντρο φροντίδας ενηλικών, ζει μια λιτή και συγκροτημένη ζωή. Η οποία όμως είναι έτοιμη να της σκάσει στα χέρια όταν ο Σολ, μεγαλύτερος συμμαθητής της στο λύκειο, την ακολουθεί και περνάει το βράδυ κάτω απ’ το σπίτι της, μετά το σμίξιμο των παλιών μαθητών του σχολείου τους. Η συνάντηση τους θα έχει έναν βαθύ αντίκτυπο και στους δύο καθώς ανοίγουν, βασανιστικά, εξ αιτίας της παθολογικής ή μη, αδυναμίας της μνήμης τους, την πόρτα στο παρελθόν. Ο μεξικανός Μ. Φράνκο («Μετά τη Λουτσία» 2012, «Νέα Τάξη» 2020) στην πρώτη του αγγλόφωνη ταινία συνεχίζει να εξερευνά τις τραυματικές ανθρώπινες σχέσεις και τη δυσλειτουργική οικογένεια. Και εδώ, επίσης, δοκιμάζει τις βεβαιότητες του θεατή διατηρώντας την αμφισημία και τις ανατροπές της πλοκής πάντα σε ένα αυστηρά ρεαλιστικό πλαίσιο. Ιδίως όταν όλα περιστρέφονται γύρω από την εύθραυστη φύση της μνήμης και τους τρόπους που οι άνθρωποι επιλέγουν να την αποσιωπούν, να την διαστρεβλώνουν ή να την χρησιμοποιούν κυνικά. Και ευτυχεί στο ζευγάρι των πρωταγωνιστών του με την Τζ. Τσάστεϊν και τον Π. Σάρσγκαρντ να θερμαίνουν με την παρουσία τους την ταινία. Την οδηγούν σε μια μικρή αλλά σημαντική διαφοροποίηση από τις προηγούμενες του σκηνοθέτη, αφήνοντας ένα άνοιγμα στην ελπίδα και την λύτρωση μέσα από την αγάπη.